Mien lütt Dörp
(A.Hansen geb. Lehmitz)

Wat is dat doch för`n
lüerlütt Nest,
wat dor in Lomborg liggt!
So`n Hand vull Buerhüüs
krupt in de Mitt
an ehr lütt Kirch ganz dicht.

Und rund üm de Kirch
Dor slapt se all,
de freuher läävt in`t Dörp;
de meiste Tiet in`n
Arbeitsjack und mit
Ein striepelt Schört.

De oole Kirch hett
Fachwark noch
und einen hölten Toorn,
und rundum hoge
Linnbööm ruuscht
Väle Joohrn in
Wind und Storm.

Een dicke Muer setten
Vöröllern dorüm,
wo se ehr letzte
Slapstell fünn,
dat se, und all, de
na ehr kamt,
dorachter utrauhn künn.

In`n Sommer summt
väl dusend Immen -
so flietig as de Buern -
in de dicken, hogen
Kirchhoffslinnen
äwer de Feldsteinmuern.

In`n Winter deckt
de witte Snei
dat lüttje Dörp lies tau.
Hörst blots dat Quarrn
von de swarte Kreih
und de Snei gnurpst.

Wat is mi`t doch
för`n leiwes Dörp, wo
kein Larm de Fräden stört!
Ok ick bünn einmal
jung dor west, in
so`n blaasgestriebelt Schört.